Δεν σταματάει να μας εκπλήσσει ο τρόπος διακυβέρνησης της χώρας από την κομματοκρατία του πολιτικού συστήματος. Η μεν κυβέρνηση δια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη απώλεσε για μία ακόμη φορά την όποια αξιοπιστία του θεσμικού εγγυητού των εθνικών κυριαρχικών συμφερόντων, η δε αντιπολίτευση, σε αγαστή συνεργασία με την αφωνία των συστημικών ΜΜΕ, τήρησαν σιγήν ιχθύος για σοβαρές αποκαλύψεις της εφημερίδος ΕΣΤΙΑ το Σάββατο 25 Μαρτίου 2023.
«Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν», έλεγε με εκείνη την χαρακτηριστική σαν λονδρέζικη ομίχλη θλίψη του ο ποιητής-υπονοώντας πολύ περισσότερα από τους τέσσερις τοίχους των σπιτιών. Στίχος που ταιριάζει σήμερα στους σύγχρονους Έλληνες. Στίχος που ανακαλεί εν πολλοίς όλες τις χαμένες πατρίδες του Ελληνισμού.
Πριν από 25 περίπου χρόνια, στην Κύπρο, σε κάποιο σηµείο της «νεκρής ζώνης», πέφτει νεκρός από σφαίρες άνανδρων Τούρκων ένα 26χρονο παλληκάρι, ο Σολωµός Σπύρου Σολωµός. Σκαρφάλωνε άοπλος στον ιστό, για να κατεβάσει το κατοχικό σύµβολο του ψεύδους και του αίµατος: την «τουρκοκυπριακή σηµαία». Εκεί τον βρήκε το βόλι…
Ο λαός μας, στις εθνικές εορτές και επετείους του, έχει δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που δεν ξέρω αν υπάρχουν σε άλλους λαούς της γης.
Το πρώτο από αυτά είναι ότι δε γιορτάζουμε το τέλος των πολέμων, στους οποίους έχουμε εμπλακεί για την ελευθερία και την ακεραιότητα της πατρίδας μας, αλλά την αρχή τους: και η 28η Οκτωβρίου (Έπος του ’40) και η 25η Μαρτίου (Επανάσταση του ’21) και η 21η Μαΐου (Μάχη της Κρήτης) είναι ημερομηνίες ανάμνησης της αρχής των πολέμων και όχι της λήξης τους.