Ο ιός COVID-19 είναι μία επώδυνη πραγματικότητα. Ωστόσο, η αντιμετώπισή του άνοιξε την όρεξη πολλών «καλοθελητών» που, επικαλούμενοι την προστασία της δημόσιας υγείας, αυθαιρετούν με παραδοχές που προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας, ότι ο ιός είναι τάχα πιο κολλητικός σε ιερούς ναούς και οικογενειακές επιχειρήσεις, από ότι σε σύνορα, σούπερ- μάρκετ, τράπεζες και λεωφορεία.

   Η κυβέρνηση άφησε αθωράκιστη την υγεία  των πολιτών, ευτέλισε την επιστήμη, αρνήθηκε τον διάλογο,  επέβαλε ακατανόητα μέτρα που η ίδια περιφρόνησε, δίχασε την κοινωνία μας, τσάκισε την ψυχική και οικονομική υγεία πολλών, προσέβαλε και  χλεύασε τις αξίες μας. Και τώρα, νίπτει τας χείρας για χιλιάδες θανάτους αγαπημένων μας, που μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

   Ο πρωθυπουργός, μοναδικός στον κόσμο που αυτοαναγορεύθηκε σε ηγέτη λαού ψεκασμένων, ανερυθρίαστα προωθεί την επιβολή ιατρικών πράξεων χωρίς συναίνεση – ιδέα που καταδικάστηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης, κατά του ναζισμού. Κάποιοι όντως πρέπει να «μείνουν σπίτι». 

   Ο εμβολιασμός είναι ένα σημαντικό επίτευγμα της επιστήμης και έχει σώσει εκατομμύρια ζωές. Εξίσου αναμφισβήτητα, καινοφανή εμβόλια για τον COVID-19 προβληματίζουν πολλούς καλοπροαίρετους, έχοντας θεμελιώδεις διαφορές από όσα παραδοσιακά γνωρίζαμε περί των εμβολίων:

• Η εμπορική διάθεσή τους, με «προσωρινή και υπό όρους» έγκριση του ευρωπαϊκού οργανισμού φαρμάκων (ΕΜΑ), συνοδεύεται από πρωτοφανές ντόμινο αποποίησης νομικών ευθυνών εκ μέρους φαρμακοβιομηχανιών, κυβερνήσεων, ιατρικών συλλόγων, επιστημονικών επιτροπών. Τελικά, μόνος υπεύθυνος για πιθανές παρενέργειες είναι ο υγιής πολίτης που καλείται να εμβολιαστεί! Τέτοια μετακύλιση ευθύνης συναντάται μόνο σε απελπισμένους ασθενείς και σε πειραματόζωα.
•  Τα ΜΜΕ έχουν ευρέως αναφέρει συντριπτικά ποσοστά αβίαστης άρνησης εμβολιασμού εκ μέρους ιατρών και νοσηλευτών, επιβεβαιώνοντας τον προβληματισμό.
• Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάσισε (ψήφισμα 2361, 27/1/21 και 2383 22/6/21) ότι για τα εμβόλια Covid-19, τα κράτη-μέλη οφείλουν να ενημερώνουν τους πολίτες τους ότι ο εμβολιασμός ΔΕΝ είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν πρέπει να υποστεί πίεση με πολιτικά, κοινωνικά ή άλλα μέσα, προκειμένου να εμβολιαστεί, εάν δεν το επιθυμεί – και περαιτέρω, ότι κανείς δεν θα υποστεί διακρίσεις επειδή δεν έχει εμβολιαστεί, λόγω πιθανών κινδύνων για την υγεία του ή διότι δεν θέλει να εμβολιαστεί. Ωστόσο, η κυβέρνηση με έναν ανεξήγητα μανιώδη τρόπο επιμένει να διχάζει τον λαό και να σπέρνει το μίσος απέναντι σε όσους δεν επιθυμούν τον εμβολιασμό.
•  Περαιτέρω, εμβόλιο που δεν εγγυάται τη μη μετάδοση του ιού και τη μη νόσηση, δε νοείται να παρέχει πιστοποιητικά ασυλίας στη δημόσια υγεία. «Ασφάλεια»; Ίσως, αν και παροδική. «Ελευθερία;» Σίγουρα όχι.

Τί θα έκανε η ΝΙΚΗ ως Κυβέρνηση; 

   Οι υγειονομικές απειλές πλέον θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στους οικονομικούς και κοινωνικούς προϋπολογισμούς μας, με μέτρα που διατηρούν την οικονομία βιώσιμη είτε υπάρχει πανδημία, είτε όχι. Ο μαζικός εγκλεισμός αποδείχθηκε ότι δεν είναι λύση αλλά μετάθεση του προβλήματος στο μέλλον. Η στρατηγική συνέχιση της κοινωνικής, εκπαιδευτικής, οικονομικής ζωής, προϋποθέτει την αποφυγή συμφόρησης των ΜΕΘ και κατάρρευσης του συστήματος υγείας. Τελικά, πρέπει να μπορούμε να περάσουμε τον (κάθε) ιό με ήπια συμπτώματα. Αυτό σημαίνει να προτάξουμε ως δομημένη πολιτεία και κοινωνία βασικούς «κυματοθραύστες»: το ισχυρό ανοσοποιητικό, την πρωτοβάθμια φροντίδα, την καλή φαρμακευτική αγωγή, και τρόπο να λειτουργεί αδιάσπαστα η οικονομία και η κοινωνία μας χωρίς να αυτοκαταστρεφόμαστε. Έχοντας υλοποιήσει αυτούς τους «κυματοθραύστες», το (κάθε) εμβόλιο είναι το κερασάκι, όχι η τούρτα. Αναλυτικότερα, οι πυλώνες μίας εθνικής στρατηγικής είναι:

1. Θωράκιση Ανοσοποιητικού:

• Εστίαση στο τρίπτυχο σωστής διατροφής–άσκησης–καλής ψυχολογίας, που είναι σημαντικό να αποτελούν μέρος της καθημερινότητας του πολίτη. «Ειδικοί» για ποιοτικότερη καθημερινότητα στην κοινωνία μας δεν είναι μόνο οι λοιμωξιολόγοι – είναι και οι γυμναστές, οι διατροφολόγοι, οι εκπαιδευτικοί, οι ψυχολόγοι, ακόμη και οι εθελοντές νέοι κάθε γειτονιάς, που όλοι μπορούν να συμβάλλουν να ανακαλύψουμε τη δύναμη της αλληλοβοήθειας και την αίσθηση της κοινότητας.
• Τα ΜΜΕ οφείλουν να συμβάλλουν στην συνολική προσπάθεια, όχι με το θάψιμο του επιστημονικού διαλόγου και τη φίμωση της αντίθετης άποψης, αλλά με την ποιοτική προβολή εκπαίδευσης του κοινού στην καλή διατροφή και τη φυσική άσκηση – και, επιτέλους, με την ειδησεογραφική τους εστίαση σε ειδήσεις θάρρους και  ελπίδας, αντί μιζέριας και φόβου.

2. Πρωτοβάθμια Φροντίδα: 

• Ενεργητική υποστήριξη κάθε νέου κρούσματος με πρόσληψη νοσηλευτών για κατ’ οίκον νοσηλεία, τακτικό πρόγραμμα επισκέψεων, πολυβιταμινική και διατροφική αγωγή για άμεση ενίσχυση του ανοσοποιητικού, πριν το «ξέσπασμα» του ιικού φορτίου.
• Μία πατριωτική κυβέρνηση δεν διαφημίζει λύσεις που βρίσκουν διχασμένους τους επιστήμονες, ούτε παρατά αβοήθητο τον νοσούντα ως ψυχρή στατιστική, με απειλές προστίμων παραβίασης της καραντίνας – τον βοηθά από νωρίς να περάσει ήπια την ασθένεια και να μην την αφήσει να κλιμακωθεί.

3. Φαρμακευτική Αγωγή: 

   Οι σοβαρές επιπλοκές οφείλονται σε μικρόβια και όχι στον ιό καθεαυτό. Αντιβιοτικά σχήματα και αντιορρός μονοκλωνικών αντισωμάτων άμεσα αντιμετωπίζουν επιπλοκές για ευπαθείς ομάδες. Από τον Νοέμβριο του 2020, φάρμακα τέτοιου τύπου εγκρίθηκαν από τον FDA των ΗΠΑ και σώζουν ζωές, ενώ στην Ελλάδα τηρήθηκε αδιανόητη σιωπή από τους υπευθύνους χάραξης πολιτικής, με αποτέλεσμα να υπάρξουν εκατόμβες αβοήθητων θυμάτων. Άρα, υποχρέωση και δέσμευση της ΝΙΚΗΣ είναι η υποστήριξη έρευνας, ανάπτυξης και παραγωγής φαρμάκων από ελληνικές επιστημονικές ομάδες που σήμερα έχουν αφεθεί στην στήριξη τρίτων.

4. Βιώσιμη Οικονομία: 

Η οικονομική εξαθλίωση και αυτοκαταστροφή δεν βοήθησε κανενός την υγεία. Aνοικτή οικονομία, εύλογες αποστάσεις, μέτρα υγιεινής, έξυπνες ώρες λειτουργίας καταστημάτων για καλύτερη διανομή της πελατείας, μέσα μεταφοράς με συχνότερα δρομολόγια, λιγότερους επιβάτες και αυστηρό έλεγχο, είσοδος στη χώρα μόνο με rapid test. Η αστυνομία να βρίσκεται στη φυσική της αποστολή πρόληψης και καταστολής του εγκλήματος, όχι στην έκδοση προστίμων σε οικογενειάρχες.

5. Πνεύμα ενότητας και ελευθερίας, όχι διχόνοιας και καταναγκασμού: 

• Ως Κυβέρνηση, θα μας ήταν αδιανόητο να επεμβούμε στον τρόπο ή το χρόνο που η Εκκλησία τελεί τα Ιερά της Μυστήρια. Αντιθέτως, το Κράτος θα βοηθούσε την Εκκλησία να υλοποιήσει τις επιλογές της με τον ασφαλέστερο τρόπο, αξιοποιώντας την θεραπευτική ισχύ της πίστης μας σε όφελος του ελληνικού λαού, αγκαλιάζοντας εξίσου και τους πιο επιφυλακτικούς αλλά και τους ψύχραιμους.
• Περαιτέρω, θα μας ήταν αδιανόητο ως Κυβέρνηση να στοχεύουμε στον ψυχαναγκασμό των συμπολιτών και των παιδιών μας σε ιατρικές πράξεις, στερώντας τους από τον βιοπορισμό ή την πρόσβαση σε πνευματικά ή υλικά αγαθά, με πρόσχημα το «καλό των άλλων» – παρανοϊκή ιδεοληψία απέναντι σε νόμιμους, φορολογούμενους, υγιείς πολίτες!