1222 – 2022: Οκτακόσια χρόνια από τη στέψη του σε Αυτοκράτορα των Ρωμηών

Ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης γεννήθηκε στην Καστροπολιτεία του Διδυμοτείχου το 1193. Την πληροφορία για τον τόπο της γέννησής του, την αντλούμε από τον Γεώργιο Ακροπολίτη (1217-81), ο οποίος αναφέρει τα εξής: ''και τότε ο αυτοκράτορας (Θεόδωρος Α' Λάσκαρης) έκανε γαμπρό του τον Ιωάννη Δούκα, που τον αποκαλούσαν Βατάτζη. Αυτός καταγόταν από το Διδυμότειχο και έφερε το αξίωμα του πρωτοβεστιαρίτη''.

Τότε Στιγμιότυπο 1:

 «Η εχθρική αντεπίθεση του Μαρτίου έχει εκδηλωθεί. Το 731 έχει μεταβληθεί σε ηφαίστειο. Οι φαντάροι μας, πεσμένοι με την κοιλιά στους λάκκους των οβίδων, πυροβολούν, χωρίς διακοπή, για να συγκρατήσουν το εχθρικό πεζικό.

Το Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα «Νίκη» είναι μια πολιτική πρωτοβουλία, που έχει μορφή πολιτικού κόμματος, αλλά διαφέρει από τα κόμματα που γνωρίζαμε μέχρι τώρα κατά τρία, τουλάχιστον, θεμελιώδη στοιχεία:

Αλεξίπτωτο χρειάστηκαν για μια ακόμα φορά οι συμπατριώτες μας που «έπεσαν από τα σύννεφα» με την αποκάλυψη του κυκλώματος παιδεραστίας από ανθρώπους «υπεράνω πάσης υποψίας», οι οποίοι κακοποιούσαν μια αθώα, δωδεκάχρονη, παιδική ψυχή. 

Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε ως κράτος, προσπαθούμε να μάθουμε να επιβιώνουμε σε συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης, την οποία μας έχουν επιβάλει τα βαριά μέτρα των μνημονίων.

Στις 10 Οκτωβρίου 2022, ο πανορθοδόξως γνωστός και δημοφιλής λόγιος ιερέας από την Πάτρα, π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό με ποινή φυλάκισης 8 μηνών με αναστολή, επειδή παρέβη την προδήλως αντισυνταγματική απαγόρευση τέλεσης της Θείας Λειτουργίας κατά την εορτή του Ευαγγελισμού του 2020 και λειτούργησε, τηρώντας κατά τα λοιπά τα ισχύοντα μέτρα της τότε επιτρεπόμενης «ατομικής προσευχής».

«Σε κλαίει λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι στον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλληκάρι! Πανάλαφρος ο ύπνος σου· του Απρίλη τα πουλιά σαν του σπιτιού σου να τ' ακούς λογάκια και φιλιά, και να σου φτάνουν του χειμώνα οι καταρράχτες σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες. Πλατιά του ονείρου μας η Γη και απόμακρη. Και γέρνεις εκεί και σβεις γοργά. Ιερή στιγμή! Σαν πιο μακριά Σαν πιο κοντά του ονείρου μας η γη».

Έγραφε η τότε εφημερίδα Νέα Ημέρα στις 21.1.1913 για τον ηρωικό θάνατο του ανθυπολοχαγού Ιωάννη Μαυροδήμου: «Μου διηγήθηκαν σήμερα μερικάς λεπτομερείας του θανάτου του ανθυπολοχαγού Μαυροδήμου. Μοιάζει με ποίημα. Οι Μαυροδημαίοι είναι μία παλαιά στρατιωτική οικογένεια της Ελλάδος. 

Έντονα απασχολεί όλους τους Έλληνες το ενεργειακό θέμα τον τελευταίο καιρό. Και πώς να μην τους απασχολεί, όταν βλέπουν την χιονοστιβάδα που έρχεται πάνω τους; Ας έρθουμε όμως στο ερώτημα του τίτλου αυτού του άρθρου που βασίστηκε στην πρόσφατη παρουσίαση που έκανα στην θεματική ομάδα της ΝΙΚΗΣ για θέματα ενέργειας.

Γιατί να συλλογιστεί τη Μικρά Ασία ένας Έλληνας του σήμερα;

Η Μικρασιατική Καταστροφή (1922) πιθανόν πρέπει να θεωρηθεί ως ένα από τα τρία πιο καθοριστικά γεγονότα της ελληνικής ιστορίας των τελευταίων αιώνων.

Ζούμε σε μια εποχή πολέμου με την Τουρκία, υβριδικού κατά βάση, ο οποίος έχει διάφορες μορφές, απορρέουσες από τις κατηγορίες ισχύος που επιδεικνύονται από τους συντελεστές του πολέμου.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ισχύος στη διεθνή πρακτική, η «σκληρή ισχύς» (hard power) και η «ήπια ισχύς» (soft power).

Η Ελλάδα σήμερα: Ένας απέραντος σωρός ερειπίων, πολιτικών, πνευματικών, ηθικών, οικονομικών, κοινωνικών!

Ο Ελλαδικός χώρος σε κατάσταση πολιορκίας. Ξένοι και ντόπιοι ανθέλληνες και αντίχριστοι σέρνουν την Πατρίδα μας στην απόλυτη καταστροφή!

Με αφορμή την τρέχουσα επικαιρότητα και την ανακοίνωση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας για τον μήνα Σεπτέμβριο, και με βάση την νέα τιμολογιακή πολιτική της κυβέρνησης, όπου η ΔΕΗ πρωτοπόρος δηλώνει τιμή κιλοβατώρας 0,788 Ευρώ, δε μπορώ να μην αποδεχτώ ότι υπάρχουν "φωτισμένα" μυαλά εκεί στο επιτελείο των συμβούλων του πρωθυπουργού…! 

Σ’ ένα βιβλίο του Φάνη Μιχαλόπουλου για τον Άγιο Κοσμά, από τα πρώτα που γράφτηκαν για τον βίο και την πολιτεία του, το 1940, διαβάζουμε στον επίλογο: “Ρώτησαν κάποιον 100χρονίτη, ευσεβή γέρο Ηπειρώτη, που ξεψυχούσε στο Γηροκομείο των Ιωαννίνων, το 1872, τι χαράχτηκε βαθύτερα στην ψυχή του απ’ όσο έζησε.

«Σαν την καταστολισμένη νύφη, έτσι είναι η Ελλάδα μας γεμάτη από εκκλησίες, μοναστήρια και ερημοκκλήσια της Παναγίας, πνευματικά παλάτια της ταπεινής αυτής Βασίλισσας.

«Λόγε Θεοῦ, τὴν ἐμὴν ἄλογον διάνοιαν λόγωσον» (ἅγ. Ἰωάννης Δαμασκηνός, Εἰς τὴν Κοίμησιν Β’). «Λόγωσον», δῶσ’μου λόγον ὀρθόν, σωτήριον, δῶσ’μου λόγον πρὸς ὠφέλειαν ὅσων ἀκοῦν. Δῶσ’μου λέξεις ποὺ ἁρμόζουν νὰ ὑμνήσω τὴν ὑπὲρ λόγον Μητέρα Σου. Δῶσ’μου νοῦν καὶ ἀντίληψη νὰ κατανοήσω τὰ ἀκατανόητα ποὺ συμβαίνουν στὴν γῆ, μὲ τὴν Σάρκωσή Σου καὶ στὸν οὐρανό, μὲ τὴν ὑποδοχὴ τῆς Μητρός Σου.