Μετά τις καταστροφικές φωτιές που έσπασαν κάθε ρεκόρ στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πατρίδα μας μαστιγώνεται από τις φονικότερες πλημμύρες στην ελληνική ιστορία.

Θεομηνία έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Παιδαγωγική ενέργεια του Θεού, σχολιάζουν άλλοι, μήπως συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της αποστασίας μας, η οποία ασφαλώς αφορά όχι μόνον στις σχέσεις μας με τον Θεό, αλλά και σε όλες τις ενσυνείδητες παραλείψεις θεσμικών οργάνων και ιδιωτών προς απόκτηση ιδίου οφέλους. 

Ευχόμαστε ολόψυχα να διαψευστούν οι εκτιμήσεις των μελών της ΝΙΚΗΣ στη Θεσσαλία. Τυραννιέται η ψυχή τους με τη σκέψη πως, μόλις κατεβεί η στάθμη των νερών, θα βοά ένας ανείπωτος θρήνος για τριψήφιο αριθμό θανόντων και ανυπολόγιστο αριθμό αστέγων.

Κοντά στα νοικοκυριά που δεν θα ξανανιώσουν χαρά, επιχειρήσεις που δεν θα ξανανοίξουν, και οι σπόροι δεν θα δώσουν τη σοδειά τους για σπαρτά. Όλη η Ελλάδα θα βιώσει στο οικογενειακό τραπέζι της τις συνέπειες από την καταστροφή μεγάλου μέρους της αγροτοκτηνοτροφικής μας παραγωγής, που θα απαιτήσει χρόνια να συνέλθει.

Πώς θα είναι ο αγιασμός των σχολείων τη Δευτέρα, με συμμαθητές που δεν θα ξανασμίξουν, με άλλα παιδιά αποκλεισμένα στην αντίπερα όχθη του ποταμού, με την έκφραση της θλίψης και του τρόμου στα βλέμματά τους, με σβησμένα παιδικά χαμόγελα;  

Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη προκειμένου να ανακηρυχθεί επίσημα Τετραήμερο Εθνικό Πένθος.