Πότε ένα «χρέος» θεωρείται απεχθές;

1. Όταν αυτοί που το πήραν το έκαναν εν αγνοία του λαού τους.
2. Όταν τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν ΌΧΙ για έργα εντός της χώρας και για όφελος του λαού, αλλά μοιράσθηκαν μεταξύ των πονηρών.
3. Όταν αυτός που τα έδωσε γνώριζε τι γινόταν αλλά σφύριζε αδιάφορα και πονηρά περιμένοντας την σειρά του για να ληστέψει την εν λόγω χώρα.

Οι Η.Π.Α επινόησαν και εφάρμοσαν για πρώτη φορά την έννοια του απεχθούς χρέους όταν αρνήθηκαν να πληρώσουν στους Ισπανούς τα χρέη της Κούβας όταν την απέσπασαν από αυτούς γύρω στα 1800. Από τότε και μέχρι σήμερα πολλές φορές διάφορα κράτη αρνήθηκαν να πληρώσουν απεχθή χρέη σύμφωνα με τα παραπάνω κριτήρια.

Η τελευταία φορά που χρησιμοποιήθηκε η έννοια του απεχθούς χρέους ήταν πρόσφατα, όταν κατέλαβαν το 2009 το ΙΡΑΚ και αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρέη του (στην Ρωσία, γύρω στα 2 δις δολάρια, αλλά και στην Γαλλία και σε άλλες χώρες).

Εμείς γιατί δεν εφαρμόσαμε την έννοια του απεχθέστατου χρέους που μας επέβαλλαν χωρίς να μας ρωτήσουν; Προφανώς γιατί δεν έχουμε τους κατάλληλους ηγέτες, όπως τους είχε πρόσφατα η Ισλανδία και το Εκουαδόρ, που γλίτωσαν τους λαούς τους και τις χώρες τους από την καταλήστευση και την δουλεία.

Γιατί δεν έχουμε τους κατάλληλους ηγέτες; Επειδή, όπως λέει και η λαϊκή παροιμία, «κατά τον λαό και οι άρχοντες». Είμαστε λοιπόν ένας αλλοτριωμένος και διεφθαρμένος λαός; Ας απαντήσει ο καθένας για τον εαυτό του.

Προσωπικά, βλέπω γύρω μου ένα λαό που έχει απομακρυνθεί από τον Χριστό, και από τις ηθικές αξίες. Πολλοί οι πρόθυμοι για λοβιτούρες και απάτες, ελάχιστοι αυτοί που επιδιώκουν το δίκαιο και την τιμιότητα. Πολλοί, ακόμα και μετά από όσα πάθαμε, καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν, και λένε το μαύρο άσπρο και το πικρό γλυκό. Αν δεν αλλάξουμε μυαλά όλοι μας, πλούσιοι και φτωχοί, άρχοντες και λαός, κλήρος και πιστοί, μας περιμένουν τα χειρότερα.

Στην κατάντια που φτάσαμε μόνο ο Θεός μπορεί να μας σώσει. Για να βοηθήσει όμως ο Θεός είναι απαραίτητη και η δική μας συναίσθηση πρώτα και μετά η αλλαγή- μετάνοια. Γιατί είναι αδύνατο ο Θεός να επιβραβεύσει την αμετανόητη διαφθορά και αμαρτία.

Αθανάσιος Ρακοβαλής