Του Ανδρέα Βορύλλα,

Βουλευτή Δυτικού Τομέα Αθηνών 

Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την εθνική μας εορτή της 28η Οκτωβρίου 1940.

Η Επέτειος του «ΟΧΙ» μας θυμίζει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε από τον Ιταλό πρέσβη Γκράτσι στον Έλληνα πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά την 28η Οκτωβρίου του 1940. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή.

Και ενώ η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού συμμετέχει και παρακολουθεί με συγκίνηση τις εορταστικές εκδηλώσεις, υπάρχει μια μειοψηφία εθνομηδενιστών που δρα κατά των παρελάσεων και γενικά κατά των εορτασμών των εθνικών εορτών.

Οι μαθητικές παρελάσεις εδώ και αρκετά χρόνια βρίσκονται στο στόχαστρο των αποδομητών της μνήμης του ελληνικού λαού. Στόχος τους να εμφανίσουν τους συμμετέχοντες στις παρελάσεις ως υποστηρικτές ενός αναχρονιστικού καθεστώτος.

Προκαλεί αλγεινή εντύπωση η εμμονή όλων αυτών να στιγματίσουν, να χλευάσουν και να προκαλέσουν συμπλέγματα ενοχής στους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, προκειμένου να τους εξωθήσουν σε άρνηση συμμετοχής τους στην παρέλαση!

Προβάλλουν ως προοδευτική την αποδόμηση ενός παλλαϊκού θεσμού, όπως η μαθητική παρέλαση, μέσω της οποίας η νεολαία της χώρας μας με τη φρεσκάδα και τη ζωτικότητά της συνεισφέρει αποφασιστικά στην επιτυχία του εθνικού εορτασμού, μέσω του οποίου αποδίδεται τιμή στους ήρωες του 40, ενώ διατηρείται αλώβητη η συλλογική μνήμη του λαού μας και η συνείδηση της ιστορικής του συνέχειας.

Επωδός των επικριτών των παρελάσεων είναι πως αυτές «αποτελούν δήθεν κληρονομιά του Μεταξά, από το 1936», ότι ως θεσμός «καθιερώθηκε από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου». Πρόκειται για ψευδείς ισχυρισμούς.

Στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» της 26ης Μαρτίου 1899 διαβάζουμε: «Μετά την δοξολογίαν τα παρατεταγμένα σώματα παρήλασαν με την μουσικήν επικεφαλής διά της οδού Σταδίου. Ιδιαιτέραν αίσθησιν έκαμεν η πρώτην φοράν εφέτος γενομένη παρέλασις των μαθητών των νομαρχιακών σχολείων Αττικής κατά τετράδες βαινόντων με την ελληνικήν σημαίαν εμπρός. Οι μικροί μαθητές με κανονικότατον βάδισμα (…) έψαλλον πατριωτικά άσματα μεταδίδοντα παντού την συγκίνησιν και τον ενθουσιασμόν. Η παρέλασις εκείνη των χιλίων παιδίων έδωκε μίαν εξαιρετικήν ζωήν εις την εορτήν (…) Εύγε εκ τον έχοντα την ωραίαν ιδέαν κ. Μιχαλόπουλον, επιθεωρητήν των σχολείων».

Σύμφωνα με την εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», υπήρξε πρωτοφανής συρροή πλήθους. Οι προαναφερθείσα αναφορά τεκμηριώνει ότι η συμμετοχή των σχολείων αποτελούσε πανελλαδικά μέρος του εθνικού εορτασμού της 25ης Μαρτίου, δεκαετίες πριν από τον Μεταξά.

Οι πολέμιοι των παρελάσεων, δεν προτείνουν κάποιον άλλο τρόπο συμμετοχής των σχολείων στον δημόσιο εορτασμό των εθνικών επετείων. Εκείνο που προτείνουν είναι «η αντικατάστασή τους με εκδηλώσεις και δραστηριότητες στα σχολεία που θα δίνουν τη δυνατότητα ουσιαστικής εμβάθυνσης στα ιστορικά γεγονότα». Το αίτημά τους είναι ξεκάθαρο: Δεν ζητούν απλώς την κατάργηση των παρελάσεων. Ζητούν το κλείσιμο των μαθητών στα σχολεία και την καθολική αποχή και αποστασιοποίηση των σχολείων από τον δημόσιο εορτασμό! Η πρότασή τους σημαίνει πως την ημέρα των εθνικών επετείων τα σχολεία δεν θα έχουν απολύτως καμία δημόσια παρουσία και συμμετοχή στον εθνικό εορτασμό: Ούτε καν στη δοξολογία!

Ας μην ξεχνάμε πως στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής επικράτειας, σε πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά, δεν παρελαύνουν στρατιωτικά τμήματα. Εκεί οι μαθητικές παρελάσεις είναι η ψυχή, το επίκεντρο του εθνικού εορτασμού. Η πρόταση των πολεμίων τους οδηγεί με βεβαιότητα στην κατάργηση αυτού καθ’ αυτόν του εορτασμού στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας μας.

Οι λίγοι εκπαιδευτικοί που συμμερίζονται τις απόψεις στα σχολεία προωθούν ενεργά την κατάργηση των ενιαίων σχολικών γιορτών στις αίθουσες εκδηλώσεων. Αντί αυτών, προτείνουν τη μέσα στις τάξεις ανάγνωση επετειακών κειμένων (που περιλαμβάνονται στα άθλια σχολικά βιβλία) και εναλλακτικές συζητήσεις με τους μαθητές επί των ιστορικών συμβάντων. Δηλαδή, οι «αντιεθνικιστές» μέσα στα σχολεία παλεύουν για την κατάργηση των ενιαίων σχολικών γιορτών, ισχυριζόμενοι πως η κατά μόνας (δηλαδή, κατά τάξη) ανάγνωση κειμένων κ.λπ. είναι επαρκής και συνεπώς περιττεύει άλλος εορτασμός.

Η θέση της ΝΙΚΗΣ είναι ξεκάθαρη: Στηρίζουμε απερίφραστα τις Μαθητικές και τις Στρατιωτικές Παρελάσεις, καθώς και τις εορταστικές εκδηλώσεις των Εθνικών Εορτών, ως απόδοση τιμής στους ήρωες μας και την διατήρηση της ιστορικής μας μνήμης και της εθνικής μας ταυτότητας.

Το κράτος μας με τους θεσμούς του (δικαιοσύνη και σώματα ασφαλείας) θα πρέπει να επιβληθεί στις ακραίες μειοψηφίες που θέτουν εμπόδια στην απόδοση τιμών κατά τις εθνικές εορτές.

Η παρεμπόδιση τους θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από την δικαιοσύνη με αυστηρές ποινές, ενώ οι ελάχιστοι δάσκαλοι και καθηγητές που παρεμποδίζουν ή διαστρεβλώνουν το νόημα των εθνικών εορτών, να αντιμετωπίζουν σοβαρές πειθαρχικές ποινές από το Υπουργείο Παιδείας.

Η ΝΙΚΗ βάζοντας πάνω από όλα την εθνική ενότητα,  υποστηρίζει τις μαθητικές παρελάσεις , τη τιμή στη σημαία μας και προτείνει η σχολική ενδυμασία των παρελάσεων να καθιερωθεί ως καθημερινή ενδυμασία.

Σύνθημα μας: Την 28η Οκτωβρίου 2024, γιορτάζουμε όλοι μαζί την Εθνική μας Εορτή, ΤΟ Αθάνατο Έπος του Σαράντα! Οι εθνομηδενιστές μένουν στα σπίτια τους!